دوست - قسمت اول

یه جا خوندم که اگه دوست همجنس خودتون که باهاش ندار هستین ندارین عمرتون بر باده

الان که فکر میکنم هیچ دوستی ندارم

حتی کسایی که 3-4 سال باهم هم خونه بودیم و نون و نمکمون یکی بود الان که زنگ میزنم یا پیام میدم بهشون جواب بی جواب

شاید مشکل از شخصیت گند منه

عروسیا رو یکی رفتم دوتا نرفتم

خب نشد که برم

یه دفعه سرباز بودم

یه دفعه دوزار ته جیبم نبود جوری که رفتنم صدبار بدتر از نرفتنم بود

یادم نمیاد با دوستی تفریح رفته باشیم فراغ از وابستگیا

یا دانشجویی بوده یا مال اون موقع ها

از دوران مدرسه که طبق شرایط واقعا چرت عمرم هیچ دوستی ندارم

هرکدوم یه طرف دنیا پخشیم یه سری روی خاک و یه سری زیرش

دلم یه دوست میخواد که حداقل باهم قدر یه قدم زدن وقت بزاریم